Bugün çok yorucu bir gündü, memleketimin fikirtepe 'sini keşfettim..Ve anladım ki buralar hiç bana göre yerler değil. Kimse bana oranın da Kadıköy olduğunu kabul ettiremez. Kadıköy bu değil çünkü...
Ehliyet sınavı için çektiğimiz eziyete bak, öss sınavında bile bunu çekmemiştim ya. Ha tabii bunda çok saygıdeğer "şerefsiz" minibüs şöförünün de payı yok değil hani. Bana okula yakın yerden geçiyorum diyip Göztepe minibüsüne bindirdi ve beni indirdiği sıra sınava 45 dakika daha vardı. Fakat ben sınava son üç dakikada yetiştim.. Anlayın artık ne yol yürüttü o saygıdeğer "şerefsiz".
Neyse bitti mi ? Bitmedi. Bir de sınav çıkışı hikayemiz var. Okula girerken etrafıma pek bakamamıştım yetişebilme telaşı ile fakat çıktığımda ne göreyim ? Haklısınız hiç bir şey göremedim araba geçmez taksi geçmez vesait hiç yok. Adamın tekine sordum "Kadıköye, vatanıma nasıl gidebilirim, hangi vesait var buralarda" diye. "Yok öyle bir vesait, E-5 e ineceksin" demez mi.. Tam 3 üst geçit saydım üstünden geçtiğim. Neyse zar zor buldum bir Kadıköy minibüsü atladım, derken tabii Kadıköyden kasıtlarının Haydarpaşa olduğu da aklımdan gitmişti. Oradan ver elini sen sağ ben selamet 13:30'da ancak kendimi Kadıköy çarşı içinde bulabildim.
Kiminize göre ne var ki bunda dedirtecek bir yol ama benim için fazlaydı. Hala ayaklarım ağrıyor. Çok sevgili kardeşimin de gidişte şöförün bizi indirdiği yerde "yürüyelim nasılsa vaktimiz var daha. boşver taksiyi" demesini ise unutmayacağım. Ona da ayrı bir salladım anlayacağınız.
Neyse bu kadar şeyi anlattıktan sonra bir de baktım rüyaymış diyip saçmasalak bir espri anlayışına sahip olmayı çok isterdim ama maalesef hepsi gerçek. Peki tüm bunlardan edindiğimiz ana fikir ne imiş ? Akılsız başın cezasını ayaklar çekermiş. Daha önce de dediğim gibi, kendini dindar olarak görenlerin "dinsiz" diye yargıladıkları kişiler benim için dua etsin, bari sınavdan geçelim de bir şeye değmiş olsun. Yoksa bu ayaklar bu akılsız baş ile daha çoook çekeceğe benziyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder